De plek waar jij geboren wordt, berust op toeval.
Je kiest niet voor jouw oiuders, noch voor de problemen die je in dit leven voorgeschoteld krijgt.
Een leven vol moeilijkheden is niet bedoeld om jou te laten groeien maar als je het slim en bewust aanpakt, is dat ervan groeien wel een mooi cadeautje

De mais staat op bloeien en als je zo langs de maisvelden loopt, valt het op dat vooral aan de zijkanten heel wat plantjes lang nog niet zo hoog staan.
Ze hebben minder zonlicht, minder water, staan in de schaduw van een boom of hebben het ongeluk op minder goede bodem te staan.
Ze hebben pech.. pech om als zaadje op de verkeerde plek te zijn aanbeland.

Er wordt wel eens gezegd.. “Bomen sterven staande” waarmee dan wordt bedoeld dat moedige mensen blijven staan tot het eind maar ik zie het anders..
Bomen sterven staande omdat ze nergens anders heen kunnen..
Ze hebben niet de vrijheid om van plek te veranderen zoals wij mensen dat wel kunnen.
Hun zaadje komt terecht op een plek die ze niet gekozen hebben en hun hele leven speelt zich daar af... geen keuze.. maak er maar het beste van en op het einde ga je dood op je geboorteplaats..
Bomen sterven waar ze geboren worden, staande op identiek dezelfde plek...
Maar de vrijheid die wij als mens schijnen te hebben, is minder uitgesproken dan we denken.
In tegenstelling tot wat de meeste mensen in de spiritualiteit geloven, kies je helemaal niet waar je terecht komt, noch welke levenslessen je hier komt leren. Karma is een illusie die er vanuit gaat dat tijd iets tastbaars is en dat schuld en boete bij de grote cirkel van het leven horen.

Jouw bewustzijn wordt van buitenaf in dit hologram geprojecteerd en omdat er in dit hologram een illusie van tijd is gecreeerd, bepaald het moment van aankomst jouw persoonlijkheid (zichtbaar via de stand van de sterren die ook onderdeel uitmaken van deze holografische illusie) en de ouders die jouw lichaam hebben gecreeerd.
Jouw lichamelijke en fysieke komst in deze holografische werkelijkheid is er eentje van toeval..
Je valt met je gat in de boter en je komt in een fijn gezin met tal van mogelijkheden terecht of je belandt op een dorre vlakte waar nauwelijks vocht is om te overleven, een gezin met misbruik, geweld, armoede.. en dan heb je net zoals dat maiszaadje dikke vette pech...

Er resten je verschillende mogelijkheden...
Ga je jezelf continu vergelijken met de andere planten die veel groter, sterker en hoger zijn of ga je kiezen voor je eigen levenspad en de tegenslagen gebruiken als drive en groeimogelijkheid.
Jouw bewustzijn is aangekoppeld aan een lichaam dat niet van jou is.
Het is een product van jouw ouders en de persoonlijkheid van jouw ouders is er in vertegenwoordigd..
Emoties zitten opgeslagen in het DNA van de geometrie die jij jouw lichaam noemt.. de geometrie via dewelke jij jezelf dient te manifesteren in deze werkelijkheid.

Als jong plantje trekken de emoties van je ouders je steeds weer naar beneden, naar de grond toe zonder dat je beseft dat die neergaande trekkracht niet eens van jou is.
Je denkt dat je gewoon op dorre bodem staat en dat je daar niks aan kan veranderen.
Je geraakt niet hogerop, zelfs wanneer je bij jezelf blijft omdat je nauwelijsk beseft dat de grond waarin je staat niet past bij wie je werkelijk bent... en je kan niet weg.. je kan niet verspringen naar een ander maisveld van de nabijgelegen boer... of wel?

Wie jij in oorsprong bent, heeft niks te maken met het plantje dat hier in de duffe grond, als je pech hebt, opgroeit.
Jouw bewustzijn koppelt zich aan een blauwdruk en als je de pech hebt dat die blauwdruk lijnrecht indruist tegen wie jij in oorsprong bent dan zal de aanhechting van jouw bewustzijn aan dat lichaam, die blauwdruk, fouten vertonen..
Het past niet.. het vertoont verstoringen die veroorzaakt worden door o.a. de negatieve emoties van je ouders die als informatie via DNA jouw blauwdruk zijn binnengebracht. Negatieve emoties verstoren jouw energieveld op plaatsen die symbolisch verbonden zijn met die emotie.
Emoties zijn net zoals alles in deze werkelijkheid trillingen en je zou een negatieve emotie kunnen vergelijken met een trilling die de frequentie van jouw bewustzijn verzwakt.

Je hebt pech maar je hebt ook het ongelofelijke geluk dat, eens je dit beseft, je de energie van deze negatieve emoties kan gebruiken om jouw bewustzijn net veel krachtiger te maken, veel krachtiger dan zelfs de grootste en hoogste planten van het maisveld want die laatste hebben nooit gevoeld hoe lastig het is om je te verheffen uit droge grond en ze zijn zich niet bewust van hun oorspronkelijke kracht.
Ze weten niet wie ze zijn want ze hebben zich nooit die vraag dienen te stellen.
Ze zijn benadeeld want door hun gebrek aan oefening om zich te confronteren met hun zwakkere punten van hun bewustzijn zijn het grote maar erg kwetsbare planten geworden die bovendien als eerste worden geoogst.
Ze weten niet wat angst is en ze weten niet hoe angst hen kan onderdrukken en dat ook doet...
Ze weten dat niet tot het te laat is en de oogstmachine hen wegrukt uit de vruchtbare bodem omdat ze een bruikbare energie bezitten waarvan ze zich niet eens bewust waren. Iets waarvan je je niet bewust bent dat je het hebt, ga je ook niet missen als het van je wordt afgenomen.
De kleine plantjes die uiterlijk gezien niet hoog genoeg groeien, worden bij de oogst meestal ongemoeid gelaten zodat ze later wel tot bloei kunnen komen.. en niet om gebruikt te worden maar wel om zich onafhankelijk van de dorre bodem te ontwikkelen tot iets wat niet meer dient tot voeding voor anderen maar wel als een terugkeer naar het oorspronkelijke zaadje, het bewustzijn... ons bewustzijn, wie wij in oorsprong zijn en dat bewustzijn, die kracht laat zich niet bepalen door een stukje barre bodem.
Die bodem zorgt er net voor dat het bewustzijn sneller beseft dat er vanalles niet klopt... en dat..
laat je dus veel sneller groeien...

Erik Tanghe