Ik ben op vakantie geweest... een klimvakantie of zo'n periode waar je elke dag aan een rots hangt en ik vind dat heerlijk... Het is al een passie vanaf mijn veertiende levensjaar en alhoewel rotsklimmen dus niks nieuw voor me is, kwam ik tot enkele interesse bevindingen..

Eén van de redenen waarom aan een berg hangen zo fijn is, komt omdat je op zo'n klimmomenten nergens aan denkt.
Je hoofd is leeg en je bent honderd procent gefocused.
Dat is ook nodig want anders val je naar beneden.
Het is net die staat van zijn, leeg in je hoofd en helemaal aanwezig in je lichaam die zo heerlijk en bevredigend is..
Je bent er helemaal, je bent volledig aanwezig in deze realiteit, in dit moment.
Je bent helemaal in het nu, een staat waarin we ons idealiter altijd zouden moeten bevinden.
Enkel door helemaal in het nu en in je fysieke lichaam aanwezig te zijn, kan je deze realiteit ook naar je hand zetten.

Moeten we daarom allemaal een touw omgespen en Is klimmen de ideale manier om dit te doen?
Voor de ene wel en voor de andere niet en na deze vakantie, vraag ik me ook wel af of het voor mij de ideale manier is geweest..

Ik heb in mijn prille jeugd heel veel angst gekend..
Ik heb me heel dikwijls onveilig gevoeld en wie zich onveilig voelt, haalt onveilige situaties naar zich toe omdat deze realiteit holografisch werkt en reageert op onze emoties.
De enige manier om dit systeem om te keren, is het doorvoelen van die emoties en ze transformeren naar positieve energie.
Maar tijdens deze vakantie werd het me nog maar eens duidelijk dat ik in het verleden vooral erg goed was in het onderdrukken van mijn angsten..
Ik had een houding van 'Ik doe het in mijn broek maar ik doe het toch' en alhoewel dat door veel mensen als dapper wordt aanzien, bevestig je enkel je gevoel van onveiligheid en haal je dus gebeurtenissen naar je toe die resoneren met het gevoel van onveiligheid... problemen met belastingen die alles afnamen (onveiligheid), mislukte relaties en vrouwen die me bedrogen (onveiligheid), fysieke ongevallen (aangereden met de motor- onveiligheid), noem maar op...
En het is net omdat die emotie van onveiligheid er onveranderd zit (er wordt maw niks mee gedaan), dat het mogelijk is dat zulke zaken in jouw werkelijkheid verschijnen.
Enkel wanneer je de emotie van angst aangaat, doorvoelt en transformeert kan er ook daadwerkelijk iets veranderen in jouw realiteit...
Klimmen is een fantastische manier om angst te transformeren maar je dient die angst niet te onderdrukken, niet te negeren maar net te voelen en te transformeren en als je dat doet, wordt aan een vertikale rotsmuur hangen een spel, een uiting van absolute vrijheid, een plezier waar je nog het best van snoept in het bijzijn van andere fijne mensen en dat heb ik gelukkig mogen proeven tijdens mijn vakantie.

Het gaat er dus niet zozeer om wat je doet maar wel de intentie waarom je het doet..
Welke emotie zit erachter, welke emotie drijft je?
Als een negatieve emotie zoals bv gebrek aan zelfvertrouwen of prestatiedrang (hangt samen met ik-waarde) je drijft om iets te doen, kan je dat ofwel heel je leven blijven doen om de illusie te creëren dat je zelfvertrouwen hebt en je geweldig bent of de emotie doorvoelen en je met iets anders gaan bezighouden of het op z'n minst op een vrijere manier zonder verwachtingen beoefenen.
Angst onderdrukken geeft je een vals gevoel van controle.. een gevoel dat de angst je niet meer raakt maar dat is een illusie die er enkel voor zorgt dat er meer situaties op je pad komen die resoneren met die angst.

Het is geen toeval dat na corona de crisis in Oekraine zo wordt uitgesmeerd in de media..
“Pas maar op, Poetin gaat atoombommen gooien...
Graaf je schuilkelder maar“
en als er maar genoeg mensen mee gaan in die angst.. dan gebeurt het ook gewoon...
Je wordt dus niet genaaid, je wordt gebruikt... gebruikt om een realiteit te creëren die bij jouw angst past..
We creëren het allemaal zelf en als we ons niet laten voeden door die angstzaaierij, gebeurt er helemaal niks.

Erik Tanghe