back
back to content
het valsttik van de liefde

De meeste mensen walgen van spinnen en velen hebben er een panische angst voor. Nochtans is de gemiddelde spin nauwelijks giftig en niet eens in staat door de menselijke huid heen te bijten.
Wetenschappelijk onderzoek wijst naar een genetische programmering die onze voorouders diende te behoeden voor ziekmakende en dodelijke beten maar waar is dan onze panische angst voor leeuwen, beren en wolven?

Er zijn weinig mensen die spinnen leuk vinden...
De meeste onder ons krijgen er zelfs kippevel van en bij het zien van een dik harig zwart exemplaar in het bad of onder de douche rijzen bij 90 procent van de wereldbevolking de haren ten bergen en dat is eigenlijk vreemd want bij tal van andere net zo 'angstaanjagende' insecten of dieren is dat niet het geval..
Bovendien zijn er eigenlijk geen echte realistische redenen voor die angst want angst om gebeten te worden moeten we niet hebben. Het gros van alle spinnen (en zeker die in de Westerse wereld) is immers nauwelijks in staat om door de menselijke huid heen te bijten..
Een hond, een stier of een groep razende zeemeeuwen is in wezen veel gevaarlijker voor de mens en toch jaagt een klein dier als een spin ons de stuipen op het lijf..
Wanneer een dier of insect giftig en dus gevaarlijk is voor de mens zoals een schorpioen of een slang, heeft de angst een gegronde reden.

In het andere geval triggert het desbetreffende dier iets in ons onderbewustzijn dat ons herinnert aan een gebeurtenis of een dieper gewortelde angst in onze geest..
Iemand met hoogtevrees heeft meestal als kind een traumatische gebeurtenis meegemaakt die ervoor zorgt dat elke aanblik van een afgrond hem doet verstijven van angst omdat het hem terugbrengt naar het ogenblik waarop hij die traumatische ervaring meemaakte.
Iemand die ooit door een hond werd gebeten, maakt heel veel kans in zijn latere leven angstig te worden enkel bij het zien van zo'n viervoeter al zijn de meeste honden hem waarschijnlijk heel goed gezind..

Bij spinnen is dat niet het geval..
Er zijn niet veel mensen die hier in het westen als kind ooit door een vogelspin of zwarte weduwe zijn gebeten en van traumatische ervaringen is er dus nauwelijks sprake.. en toch walgen we van spinnen, gillen we ons te pletter, zuigen we ze op met de stofzuiger en durven we niet naar bed alvorens iemand, liefst iemand anders, ze tot moes heeft gemept...
Welke traumatische herinnering roept de spin bij ons op waardoor we verstijven bij het zien van de zwarte vlek op het plafond?

Angst voor spinnen is veruit angst nummer één bij kinderen en dat zowel bij jongens als meisjes..
Algemeen gezien is spinnenfobie of arachnofobie één van de meest voorkomende fobieën ter wereld...
In psychologische onderzoeken concludeert men dat angst voor specifieke dieren het gevolg zijn van aangeleerde responsen die nuttig worden geacht tijdens de evolutie van de soort... ??

Bekijk hier de trailer van de cultfilm 'Arachnophobia' van 1990


Vermits er wordt veronderstelt dat alle leven in Afrika ontstond, valt daar iets voor te zeggen..
In Afrika loop je immers een grotere kans een giftige spin tegen te komen...
Het zou dus m.a.w. in ons DNA zijn ingebakken.. Maar als dat zo is, zouden we ook een panische angst moeten hebben voor roofdieren zoals leeuwen en tijgers en dat is niet zo. In de dierentuin vinden we ze zelfs schattig en identificieren we onszelf met de leeuw als machtige koning van de jungle en dat staat mijlenver weg van de verafschuwing van een harige tarantula..
Bovendien zou die genetische erfenis door vele generaties die niet meer met deze dieren worden geconfronteerd toch enigzins moeten afgezwakt zijn.. Het zou erg sterk zijn te veronderstellen dat na generaties van westerlingen in een land dat enkel ongevaarlijke spinnen kent, die erfenis ons nog steeds achtervolgt..
Bovendien zijn er veel minder mensen die een probleem hebben om tijdens een show een slang rond de nek te krijgen dan een dik harig spinnenlijf te voelen op hun huid.. en dat is gezien de veel grotere giftigheid van slangen erg vreemd want ook die angst voor slangen zou in ons DNA moeten zitten..
Het lijkt me dan ook erg onlogisch om te veronderstellen dat onze voorouders, de op overleven gerichte holbewoners die in koude vochtige grotten leefden een grotere angst hadden voor onschuldige spinnen die in vele spleten leefden dan wel voor de veel gevaarlijke beren, wolven of wilde everzwijnen..
Bovendien is er eigenlijk geen enkele dodelijke spinnensoort op aarde.
Zelfs de zwarte weduwe doodt enkele oudere verzwakte mensen of kinderen terwijl slangen en schorpioenen veel gevaarlijker zijn en toch niet dezelfde angstreflex veroorzaken.... en toch is die angst ergens ontstaan..
Er is iets onlogisch aan de angst voor spinnen... tenzij het symbolische aspect er bij gehaald wordt.

Als je als kind geen traumatische ervaring hebt gehad die iets met spinnen te maken heeft, dan moet de aanblik van zo'n achtpotig insect dus een andere herinnering triggeren die bij heel veel mensen ergens diep begraven ligt.. een herinnering of een herkenning die ons doet huiveren en die niet realistisch is (zoals de meeste fobieën) want een klein spinnetje doet immers niemand kwaad en bovendien zorgen spinnen in huis er nog es voor dat het aantal vervelend zoemende muggen tot een minimum wordt teruggebracht.

Wat doet de spin?
Wat is de symboliek die ons met afschuw vervult?

Dat zijn er twee..
Als je kijkt hoe een spin op zijn poten staat en hoe hij zich over de grond beweegt dan merk je dat een spin door de vorm van zijn lichaam als een tent over zijn prooi staat.. De poten die zich naar alle kanten uitspreiden en perfect in staat zijn om de prooi in alle richtingen te volgen, staan als een koepel over wat onder hem ligt.
Het spinnenlijf en de stand van de poten is als een tent, als een gevangenis voor al wat onder hem ligt...
De spin houdt ons gevangen.

in psychologische onderzoeken wordt het veelpotige karakter van de spin als voornaamste reden aangegeven voor zijn angstaanjagendheid..

Dit argument kan misschien nog wat ver gezocht lijken maar nummer twee is dat zeker niet.

De spin verlamt haar prooi en zuigt haar levend leeg..
In het slechtste geval zal ze zelfs eitjes in haar levende slachtoffer leggen zodat de toekomstige kleine spinnetjes zich kunnen voeden met het nog levende slachtoffer..
Het is net dat levend leeggezogen worden en het verlamd zijn waardoor verzet uitgesloten is, dat ons herinnert aan de situatie van de mens in deze werkelijkheid..
Net zoals de gevangen prooi in een cocon, bevindt de mens zich in een cocon van een oneigen werkelijkheid waaruit het haast onmogelijk is te ontsnappen..
We worden levend leeggezogen.. onze energie wordt afgetapt en we zijn tot hiertoe niet in staat daar iets aan te veranderen..

Er is geen enkele wetenschap die precies kan verklaren waarom de mens (en andere levende wezens) oud worden en tenslotte sterven)
Er is immers geen enkele reden dat cellen zich niet zouden kunnen blijven splitsen waardoor een lichaam quasi eeuwig zou kunnen blijven funktioneren...
Over dat ouder worden, vind je elders op de site een gedetailleerder artikel.
Feit is dat wij als mens dermate energie verliezen en dat we als leeggezogen prooien achterblijven om als een schim van wat we ooit waren te sterven.
Iets of iemand gaat met die energie lopen want Einstein leerde ons al dat energie niet verloren kan gaan.. nooit... dus ook de levensenergie van de mens niet..
Ze wordt gebruikt door iets of iemand anders..
Bovendien zitten we gevangen in een werkelijkheid die duidelijk niet helemaal de onze is.
Het maakt niet uit in welke richting we ons bewegen.. Deze werkelijkheid volgt ons in alle richtingen.. net als de spin staat ze boven ons.. volgt ze ons en is ze meedogenloos snel om zich aan te passen aan onze positie.

spinnengruwel
'De meeste mensen vinden spinnen gruwelijk'


Als we dit idee samen voegen met het idee over beinvloeding waar U hier een artikel kan over vinden, dan voegt ook dit weer een stukje stevig vermoeden toe over wat er echt aan de hand is met de mensheid..
Voor elke energetische werkelijkheid is er immers een fysieke spiegel... anders is het geen werkelijkheid...

Mensen die absoluut geen angst voor spinnen hebben, zijn heel realistische personen, erg down to earth en absoluut niet bezig met de diepere betekenis van het leven en het menszijn. Zij vinden het helemaal ok dat het leven is zoals het is...
Het zijn berusters en big believers van deze werkelijkheid...

Mensen die helemaal op de hoogte zijn van wat er gebeurt met de mensheid, verliezen hun angst voor spinnen ook. Ze blijven het walgelijke dieren vinden, net omdat ze weten waaraan het ons herinnert maar door te begrijpen in welke situatie de mensheid zich bevindt, valt de irrationele angst weg en blijft een gezonde afschuw over, net omdat ze begrijpen waarover het gaat...
.

Klik op de afbeelding hieronder om een stukje van de cultfilm Arachnophobia te bekijken

Erik Tanghe

If you want to know the real truth of life