Liefde overwint alles... maar is dat wel zo?
Wordt liefde in onze maatschappij niet op een verkeerde manier beleefd? En wat is nu precies het verschil tussen verliefdheid en echte liefde?

Als we over liefde spreken, moeten we eerst en vooral een duidelijk onderscheid maken tussen verliefdheid en liefde..
We worden verliefd op iemand omdat we een bepaalde eigenschap van onszelf die we niet of niet voldoende hebben ontwikkeld, herkennen..
We kijken dus eigenlijk naar een perfectere vorm van onszelf en voelen ons daarom zo euforisch en willen de andere dan ook voortdurend bij ons hebben..
Het typische voorbeeld is de verlegen vrouw die verliefd wordt op de zelfzekere man (of andersom)..
Ze wordt verliefd op die man omdat ze de zelfzekerheid die ze zelf niet bezit, bewondert en zelf ook graag zou bezitten.. Daarom wil ze de man.. Het is een snelle manier om zelfzekerheid in haar leven te halen..

Vervolgens zijn er twee scenario's mogelijk..
In het beste geval zal de vrouw gaandeweg door het voorbeeld van haar partner die zelfzekerheid bij zichzelf ontwikkelen maar in de meeste gevallen zal de zelfzekere man de onzekere vrouw verder in haar onzekerheid duwen door haar te overschaduwen net omdat ze door haar onderdanigheid zijn superioriteit triggered en versterkt.
Zolang zij niet beseft dat het haar eigen zelfzekerheid is waar ze eigenlijk naar verlangt, is dit soort relatie sowieso gedoemd om te mislukken..

Wie verliefd wordt, wordt dus eigenlijk verliefd op zichzelf of anders gezegd op een deel (karaktereigenschap) dat hij of zij op dat specifieke moment nog niet bezit of ontwikkeld heeft.
Verliefd worden is een vorm van aandacht.. Het is een extreem verlangen naar een volledigere versie van jezelf.. een verlangen naar je echte ik.. Vrijen met iemand waar je verliefd op bent, is een vorm van jezelf lichamelijk graag zien via het lichaam van je partner.. Door samen te zijn met je lief, wordt je één met jezelf.. word je tijdelijk een volledigere versie van jezelf..

Voor wie verliefd is, is trouw aan elkaar erg belangrijk en ook vanzelfsprekend..
Wanneer een verliefde persoon bedrogen wordt, is het immers alsof hij een stuk van zijn perfecte zelf verliest.. Hij keert terug naar de oude onvolledige versie van zijn eigen ik. Het ideaalbeeld breekt in stukken en je hebt pijn. Je hebt liefdesverdriet.
Je treurt omwille van je onvolledigheid en imperfectie.

Liefde.. en veel mensen verwarren dat met verliefdheid... is helemaal iets anders..
Het is iemand graag zien om wat hij is.. zonder oordeel, zonder het verlangen hem te veranderen en zonder dat je daarom iets van jezelf in die persoon herkent... Het kan wel maar het hoeft helemaal niet..

In tegenstelling tot verliefdheid is liefde ook niet bezitterig.
In principe is trouw en vooral lichamelijke trouw niet eens zo belangrijk omdat liefde in de eerste plaats wil dat de ander gelukkig is... Overspel gebeurt in veel gevallen omdat er een gemis is binnen de relatie en als dat gemis iets is wat de partner niet kan geven, is het ok wanneer de partner dat elders zoekt zonder jaloezie... al geldt dit enkel als de beweegredenen juist zijn en het niet gebeurt uit ontevredenheid binnenin de eigen relatie en/of frustraties bij één der partners..

Jaloezie ontstaat enkel als je het gevoel hebt de ander niet volledig te bezitten of wanneer je het gevoel hebt de ander nooit echt gehad te hebben... en beide mogelijkheden zijn sowieso een slechte basis voor elke relatie. Iemand bezitten of 'iemand hebben' heeft eigenlijk niks met liefde te maken maar wel met onzekerheid, gebrek aan eigenliefde, nood aan aandacht, angst om alleen te zijn en angst in het algemeen... en uit al die negatieve emoties ontstaat nu precies verliefdheid omdat het net die onvolledige kanten van jezelf tijdelijk opvult.

Maar boven alles, zou ik durven stellen dat verliefdheid en liefde (voor een vaste partner) niet zo belangrijk zijn in ons leven.

Relaties creëren verwachtingen.. hoop... een verlangen om niet meer alleen te zijn... en wanneer die verwachtingen en verlangens niet bevredigd worden, ontstaan er negatieve emoties die onlosmakend verbonden is met de foutieve beleving en interpretatie van de liefde.. Op die manier wordt liefde een valstrik...

Liefde en verliefdheid zijn, wanneer niet juist beleefd, een heel moeilijk te omzeilen zijspoor dat ons weghaalt en hindert in het beleven van onze echte ik. Het is net zoals religie iets wat de kracht buiten onszelf legt want zonder onze partner stort onze persoonlijkheid als een kaartenhuisje in elkaar..
Alhoewel het samen zijn met een ander ons krachtiger 'kan' maken, maakt het ons ook kwetsbaar en net van die kwetsbaarheid moeten we ons erg goed bewust zijn om te verhinderen dat hier wordt op ingespeeld.
Je zou het kunnen vergelijken met het bezitten van een auto wat voor velen het summum van vrijheid is maar dat is onwaar vanaf het moment dat je in de file staat en het kostenplaatje van die wagen net een groot deel van je financiele vrijheid ontneemt.

In spirituele kringen wordt steeds verteld dat we hier op aarde zijn om bepaalde zaken te leren (het reïncarnatieproces) en dat leerproces zou het best verlopen in confrontatie met anderen...
Volgens de quantum fysica kan iets wat buiten ons wordt waargenomen echter alleen bestaan als het binnen onszelf reeds bestaat.. m.a.w. al wat we leren en meemaken in ons leven, weten we eigenlijk al..
We komen dus niet naar deze aarde om iets te leren over onszelf noch over de buitenwereld... Het wordt echter wel tijd dat we ons herinneren wat we al weten en wie we echt zijn en met die kennis ook iets gaan doen... en dat is meer dan enkel maar een partner uitkiezen en ons voort te planten. Als het zo simpel was, hadden we er wel voor gekozen om als konijn naar deze wereld te komen...

Elders op deze site sprak ik al over beïnvloeding door enkel waarneming (lees het hier).. en beïnvloeding werkt het best op stukjes van ons leven die erg belangrijk voor ons zijn net omdat we daar het meest kwetsbaar zijn.
Hoe belangrijker een relatie voor ons is, hoe meer pijn het zal doen als het uiteindelijk misloopt.. Hoe belangrijker een kind is, hoe pijnlijker het zal zijn als we er geen hebben.. en die pijn is energie.
Negatieve emoties zoals ontgoocheling, eenzaamheid, faalangst, woede, frustratie, minderwaardigheid, schaamte, etc zijn energievelden die ons aura (energieveld) verstoren en uit evenwicht brengen. Omdat we ons niet willen vereenzelvigen met deze emoties en ze dus ook niet echt doorleven blijven deze storingen als ongebruikte energie in het aura aanwezig en worden ze beschikbaar voor wie in staat is deze energieën af te tappen.

Gebeurt dat ook?
Heeft er iemand belang bij dat wij als mens uit evenwicht zijn, verkeerde doelen nastreven en de echte kracht binnen onszelf niet ontdekken? Heeft er iemand belang bij de creatiekracht van de mens die volgens de quantumfysica reëel is, te onderdrukken zodat de realiteit waar wij in leven niet diegene is van vrije wil?

Wat als de mens in staat zou zijn, volgens de wetten van de quantum fysica, de realiteit te veranderen naar zijn eigen visie?
Daar zouden veel instanties die momenteel onnoemelijk veel geld verdienen met het beperken van het menselijk potentieel niet blij mee zijn.. Denken we maar aan politiek, geneeskunde en de miltaire macht..
Die beïnvloeding is fysiek ook waarneembaar.
Elke spirituele waarheid moet immers ook fysiek bewijsmateriaal of een fysieke spiegel hebben.. anders is het geen waarheid..
Beschouw het zoals een axioma in de wiskunde.. Niemand kan bewijzen dat 1 + 1 gelijk is aan 2 maar het wordt wel algemeen als waar aangenomen net zoals sommige traditionele medicijnen wel werken al weten we niet precies waarom.

Laten we het even over virussen hebben.. zowat de kleinste 'organismen' op deze aarde... en algemeen gezien één van de grootste vijanden van de mens en al wat leeft op deze aarde... de haast onzichtbare veroorzaker van ziektes die op korte tijd hele bevolkingsgroepen kan uitschakelen.. tenminste dat denken we...

Een virus is erg verschillend van een bacterie waar ik elders op deze site over spreek (lees het hier).. terwijl een bacterie een op zichzelf staand organisme is dat in staat is zichzelf te delen en zich dus voort te planten, kan een virus dat niet..
Eigenlijk is een virus een stukje levende genetische code op bv. een eiwitdrager dat de cel van een gastheer binnendringt en het DNA van die cel zo gaat veranderen dat de gastcel het genetisch materiaal van het virus gaat kopiëren om zo een hele hoop nieuwe dragers of virussen te gaan bijmaken.. Een virus gedraagt zich dus als een parasiet..
Het griepvirus werd in de 15de eeuw waarschijnijk niet toevallig door de Italianen influenza genoemd omdat ze geloofde dat het werd veroorzaakt door de invloed van de sterren en planeten...

Je vraagt je waarschijnlijk af wat dit met liefde en relaties te maken heeft... Leest U nog even verder...

Tijdens het onderzoek door genetisch bioloog Tom Spencer naar de foetusontwikkeling bij schapen werden op geregelde tijdstippen DNA stalen genomen van de foetussen in ontwikkeling. Daarbij vond men steeds sporen van virussen die enkel werden beschouwd als storend junkDNA.
Professor Luis Villareal was er al langer van overtuigd dat virussen een belangrijke rol in de evolutie van organismen op aarde hadden gespeeld door het DNA van hun gastheren te veranderen waardoor de soort ook evolueerde..
Toen de twee onderzoeken elkaar kruiste, was de volgende stap om te kijken wat er zou gebeuren als de virussen in de placenta van de foetus zouden verwijderd worden.. en wat bleek... de foetus was niet meer levensvatbaar en stierf.. De virussen waren nodig om een gezonde ontwikkeling van de foetus te garanderen.. Om een normale voortplanting te garanderen hebben schapen virussen nodig.. Zonder virussen, geen schapen meer...

Leest U nog even verder...

Prairiemuizen blijven hun ganse leven bij dezelfde partner en tijdens hun dagenlange paringsessies produceren hun hersenen een cocktail aan liefdeshormonen zoals oxytocine en vasopressine..
Die stoffen komen ook vrij in de hersenen van de veldmuis maar in tegenstelling tot de prairiemuis heeft de veldmuis de ene partner na de andere.. Men ontdekte dat de veldmuis veel minder receptoren in de hersenen had die de liefdeshormonen konden opnemen.. Bij de trouwe muizen werd echter een virus in de hersenen ontdekt dat de productie van die receptoren stimuleerde.
Nadat dat virus werd geïnjecteerd in de losbandige veldmuis... werd deze zowaar monogaam en bleef hij voorgoed bij één en dezelfde partner. Ze werden 'verliefd' en aanhankelijk...
De receptoren in de hersenen zijn verantwoordelijk voor het kunnen ervaren van gevoelens als liefde en trouw en hun productie wordt op z'n minst gestimuleerd door een virus.. een ziekte... en er zijn heel wat aanwijzingen dat dat ook gebeurt bij de mens.

Klik op de afbeelding hieronder om een filmpje te bekijken over de ontdekking van virussen als oorzaak van gevoelens zoals liefde

Virussen zijn de fysieke spiegel van de talrijke beïnvloedingsfrequenties die de mens verhinderen om te worden wat hij werkelijk is. Net zoals een storingsfrequentie negatieve emoties creëert die als onderdrukkende energieën in het lichaam verblijven, zal het virus een grote hoeveelheid genetische code in het lichaam plaatsen dat vreemd is aan het lichaam en zijn optimale funktie belemmert.

Liefde is niet slecht.. Het is zelfs de bron van wie we zijn maar de manier waarop het in deze werkelijkheid wordt beleefd, is meestal fout..
Liefde is geen binding..
Liefde is overgave en aanvaarding van wat er is... zonder oordeel en zonder de wil te veranderen noch te bezitten. Het is naar een ander (of de wereld) kijken met de verwondering van een kind, met de blijde verwachting om de volle echtheid van die ander (of van die wereld) te zien zonder angst om zonder hem of haar alleen te zijn..

Liefde is de pure kracht van observatie vanuit het hart en vanuit onpartijdigheid.

Observeer het en geniet ervan.. Vergeet niet dat relaties vooral open gelegenheden zijn om storingen in je leven te brengen en je weg te houden van je echte doel.. Een relatie is geen levensdoel... Een relatie is een mooi extraatje zolang je het ook als een mooi extraatje bekijkt... Vanaf het moment dat het het belangrijkste in je leven wordt, is het ook te belangrijk om niet negatief beïnvloed te worden... Geniet ervan en sta er tegelijk een beetje buiten... Als je dat evenwicht vindt, ben je onaantastbaar gelukkig..

Bekijk het leven als een tocht door de woestijn waarbij het uiteindelijke doel is om aan het einde van die woestijn te geraken.. Relaties zijn als een oase onderweg maar als je aan die oase blijft zitten, zal je nooit aan het eind van de woestijn geraken.

Liefde is een verlangen om terug te keren naar de oereenheidsenergie, het collectieve bewustzijn waar alles en iedereen één is. Het is een heling voor de verschrikkelijke eenzaamheid van de materiële wereld.

Het commerciele van sex, porno is in dit opzicht een zijspoor dat is ontstaan uit onmacht tot echte connectie.. Het is voor het grootste deel woede en frustratie en het wordt vandaag de dag opgehemeld net om ons te misleiden. Het is slechts één van die vele manieren tot beïnvloeding om de menselijke kracht buiten zichzelf en in de materie te houden..

Seksueel 'neuken' is tegelijk een pervers genoegen en afkeer van het materiële, het vleselijke.. Omdat de mens hier in de materie niet echt kan verbinden, proberen we de ander te bezitten, proberen we fysiek de ander binnen te dringen en samen te smelten. We stoten naar elkaar toe, we proberen bij elkaar binnen te komen, we duwen de tong bij elkaar binnen, we graaien elkaar gefrustreerd vast, en we smijten uiteindelijk onze energie naar buiten en in elkaar. De man schiet zijn sperma in de vrouw en de vrouw duwt haar orgasme naar buiten, naar de man toe.. Ze opent zich volledig.. Het is een poging om zich met elkaar energetisch te verbinden en net omdat dat niet volledig lukt en de verbinding slechts in de materie plaats vindt, zal het resultaat ook vaak materieel zijn... namelijk een kind van vlees en bloed..
We bekijken het als een uiting van liefde tussen twee mensen en dat kan het ook zijn, maar vooral de manier waarop het gecreëerd en geboren wordt, is slechts een zwakke materiele afspiegeling van hoe een echte energetische verbinding er zou kunnen uitzien..

Uiteindelijk wordt er alles aan gedaan om de mens vast te laten hangen aan de materie en traditionele sex met voortplanting is daar een mooi voorbeeld van.

Sex op de goeie manier zijn twee mensen die heel dichtbij elkaar willen zijn in deze fysieke werkelijkheid en door zo dicht te zijn, dat fysieke bijna overstijgen. Meer moeten we daar niet achter zoeken en het is 'meestal' een doodlopende straatje als we denken dat we door bij dezelfde partner te blijven die fysieke overstijging kunnen handhaven en voor altijd dat dicht bij elkaar gevoel kunnen vasthouden.

Bewustzijn creëert realiteit.. Dat is quantum fysica... Als dat zo is, is beïnvloeding overal..
Onze maatschappij is gericht op de mens als koppel en alhoewel het huwelijk en zelfs de combinatie van de juiste sexen niet meer zo belangrijk is, blijft de alleenstaande mens bijna een zielig fenomeen..
We willen niet alleen zijn.. We voelen ons eenzaam en de zoektocht naar een geschikte partner wordt voor velen een levensdoel.. en hoe belangrijker iets wordt in ons leven, hoe groter de kans dat er beïnvloeding zal plaatsvinden om dat doel onbereikbaar te maken of de uitkomst van het doel zo te verdraaien dat negatieve emoties ontstaan...

De mens gaat ook makkelijk mee in dat verhaal van koppel en huisje tuintje omdat hij in dat huis veiligheid en bescherming zoekt. Hij gaat schuilen voor de storingsenergieën die hem lastig vallen en dat doet hij onbewust. Vooral 's nachts wil de mens wegkruipen en een plekje hebben waar niemand hem kan raken. Dat gevoel van veiligheid is echter een illusie want de werkelijke kracht tot bescherming zit in onszelf en niet in een verzameling bakstenen met bijbehorende verzekering tegen brand en stormschade..

Er wordt alles gedaan om ons te hechten aan de materie.. mooie kleren, auto, huis, een goed lief, kinderen.. het zijn allemaal dwaalsporen om ons weg te houden van de echte essentie en dat is net het herscheppen en loskoppelen van deze materiële werkelijkheid.

Zo wordt o.a. het partnerschap in onze cultuur sterk in stand gehouden.
Zolang we er van overtuigd zijn dat we allemaal een partner nodig hebben en niet alleen willen of durven te zijn, leggen we ook de kracht buiten onszelf, net zoals ook bij religie gebeurt..
Kinderen pinnen de meeste mensen vast in hun relatie en in hun werkelijkheid.. Ze zijn in veel gevallen een fysiek middel om de evolutie van de mens tegen te houden.
'Ik zie mijn kinderen graag..
Ik zie ze liever dan mezelf.. ik zou alles voor hen doen... ' en dat is ook logisch want onze kinderen lijken op onszelf.
Ze zijn als het waren een stuk van onszelf, Ze zijn een betere versie of een versie met meer kansen dus is het niet meer dan logisch dat wij onze kinderen aanbidden.. Door hen kijken we naar onszelf... We zien een stuk of een betere versie van onszelf graag.
Het is allemaal minder romantisch, minder vanzelfsprekend en minder natuurlijk dan we altijd hebben geloofd.

Erik Tanghe